Wydatki związane z samochodem, które nie mogą być kosztem podatkowym

Samochód to jeden z najpopularniejszych środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Z jego używaniem wiążą się różnorodne wydatki, które z reguły mogą stanowić koszty podatkowe a tym samym obniżyć podatek dochodowy do zapłaty. Wczytując się jednak w przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdziemy pewne ograniczenia w tym zakresie.

Wydatki związane z samochodem

Pierwszy limit dotyczy odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT nie uważa się za koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Drugi limit dotyczy ubezpieczenia komunikacyjnego. Z art. 23 ust. 1 pkt 47 wynika, że przedsiębiorca nie zaliczy do kosztów podatkowych składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Powyższy limit dotyczy jedynie dobrowolnego ubezpieczenia AC. Zatem przedsiębiorca niezależnie od wartości samochodu do kosztów podatkowych zaliczy całą składkę polisy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) jak i dobrowolnego ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwszych wypadków (NNW). Oczywiście z drugiej strony należy pamiętać o ograniczeniu wynikającym np. z kilometrówki.

Warto również zaznaczyć, że ograniczenie dotyczące AC ma zastosowanie nie tylko do samochodu osobowego będącego środkiem trwałym, ale również tego wykorzystywanego na podstawie tzw. kilometrówki czy będącego w leasingu operacyjnym.

Trzeci limit dotyczy kosztów powypadkowych i strat polikwidacyjnych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 48 do kosztów podatkowych nie zalicza się strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym (AC).

W przypadku tego ograniczenia ustawodawca wskazał wszystkie samochody, nie tylko osobowe.

Poniżej przedstawiam omówione ograniczenia w formie tabelarycznej.