Co to są koszty oboczne zakupu – przykłady? Jak księgować je w KPiR?

Dokonując zakupu towarów i materiałów, bardzo często przedsiębiorca ponosi koszty uboczne związane z ich zakupem. Czym są koszty uboczne zakupu towarów i materiałów oraz jak należy je zaksięgować?

Z definicją kosztu możemy zapoznać się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22:

„Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”

Wyjątek, o którym mowa w art. 23 zawiera katalog wydatków, których przedsiębiorca odgórnie nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Najbardziej popularne wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodu to między innymi:

• (od 2019 roku) odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu powyżej 150.000 zł;
• wartości własnej pracy;
• darowizn;
• grzywien i kar orzeczonych w postępowaniach karnych;
• wartości podatku;
• czy kosztów reprezentacji.

Koszty uboczne zakupu towarów i materiałów

W celu rozgraniczenia czy poniesiony wydatek jest kosztem ubocznym zakupu towarów czy kosztem pozostały, ważna będzie przesłanka o powiązaniu z zakupem towarów. W przypadku zakupu składnika majątku np. biurka, które będzie używane jako wyposażenie, koszt jego transportu będzie stanowił pozostały koszt przedsiębiorcy. Natomiast w przypadku zakupu biurka będącego towarem handlowym, koszt transportu będzie kosztem ubocznym zakupu towarów i materiałów handlowych.

Rozgraniczenie kategorii kosztu ma wpływ na jego poprawne ujęcie. Koszty uboczne należy księgować do kolumny 11, natomiast koszty pozostałe należy zaksięgować do kolumny 13. Do kosztów ubocznych zakupu towarów zaliczamy między innymi:

• koszty dotyczące transportu, załadunku i wyładunku,
• ubezpieczenia w drodze